معنی نیکی کنش - جستجوی لغت در جدول جو

نیکی کنش

لغت نامه دهخدا

(دِ هَِ)

نیکی کننده. محسن. (فرهنگ فارسی معین). معطی الخیر. (یادداشت مؤلف) :
یکی طاس می بر کفش برنهاد
ز یزدان نیکی دهش کرد یاد.
فردوسی.
ز نیکی دهش آفرین بر تو باد
فلک را گذر بر نگین تو باد.
فردوسی.
سر نامداران زبان برگشاد
ز دادارنیکی دهش کرد یاد.
فردوسی.
به نیکی ز نیکی دهش یاد کرد
بدان پرورش عالم آباد کرد.
نظامی

لغت نامه دهخدا

نیکوکنش

(کُ نِ)

محسن. نیکوئی کننده. (فرهنگ فارسی معین). نکوکار. نیکوکردار:
جهاندار باداد نیکوکنش
فشانندۀ گنج بی سرزنش.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

نیک منش

(مَ نِ)

نیک دل. نیک سریرت. نیکوضمیر. نیکومنش. خوش طینت

لغت نامه دهخدا